Gezakt en toch ook geslaagd

Ik wilde deze blog pas over een poosje schrijven, wanneer ik als titel hopelijk ‘geslaagd’ kan schrijven in plaats van ‘gezakt’. En dus had ik bij deze aquarel een stukje over ‘luisteren’ geschreven. Heel passend vond ik, gezien de houding van de wolf, en iets waar ik graag in wil groeien. 

Maar omdat wat ik afgelopen week mocht leren misschien wel mooier was dan een geslaagd examen, én omdat het echte leven nou eenmaal niet perse uit één en al en al hoogtepunten bestaat, heb ik besloten mijn blog over luisteren uit te stellen. (Mocht ik, vóór de blog over luisteren verschijnt, door je heen praten omdat ik óók zo'n ervaring heb die ik echt opeens op dat moment moet delen, of al denken te weten waar je verhaal heen gaat, aarzel niet om me erop te wijzen :-)). 

Vorige week had ik mijn tweede Krav Maga examen. Ik kan nu allerlei verzachtende omstandigheden en excuses gaan noemen waardoor ik niet geslaagd ben, maar feit is gewoon: ik voldeed niet aan de eisen. En spoiler: ook al had ik het niet verwacht, dat bleek niet het eind van de wereld. Of, waar ik zonder het door te hebben eigenlijk bang voor was: het bleek niet het einde van mijn recht op een plekje in deze wereld. 
Lang heb ik geprobeerd dingen te vermijden waarvan ik wist dat de kans reëel was dat ik het niet zou halen. Zonder dat ik het door had was ik bang dat falen op één gebied gelijk stond aan geen bestaansrecht hebben.
Falen was voor mij synoniem aan als persoon tekortschieten. In plaats van dat het betekent dat iets wat je graag wilde bereiken niet gelukt is. Verschillende definities van falen noemen woorden als ‘mislukken’ en ‘tekortkomen’. Maar ‘ik ben mislukt’ of ‘mijn poging is mislukt’ zijn twee heel verschillende dingen. 

Betekenis 'falen' vandale.nl
fa·len (faalde, heeft gefaald)
1 tekortschieten
2 mislukken
3 fouten begaan; zijn doel niet bereiken

Dus was zakken voor het examen eigenlijk iets moois wat me is overkomen, want het ontmaskerde mijn angst. Iets wat waarschijnlijk niet zo tot me door zou zijn gedrongen als ik met mijn hakken over de sloot geslaagd was. 

En dan nu de link tussen dit verhaal en mijn aquarel van de wolf. Er gaan verhalen rond over twee wolven binnen in ons, Kwaad en Goed. Degene die wint is degene die je voedt.
Ik had nogal slecht geslapen de week voor mijn examen en liet me meevoeren met gedachtes als ‘ik kan het niet’ en ‘ik zou hier niet moeten zijn’. Ik overvoerde de verkeerde wolf. Daardoor ging ik me heel klein voelen, alsof ik geen bestaansrecht had, en dat kwam mijn prestaties uiteraard niet ten goede. Maar toen de examinator na mijn examen de woorden ‘je bent gezakt’ zei, bleek geheel tegen mijn verwachting in de wereld gewoon door te gaan. 

Ik had enorm geluk dat er hele mooie mensen om mij heen waren die me hielpen de situatie in perspectief te zien. Door hun woorden, maar sommige ook enkel door hun accepterende houding. Daarmee werd de goede wolf gevoed. Ik mag kijken naar míjn pad, naar wat ík aan het leren ben en naar waar ik tot nog toe in gegroeid ben. En dus kon ik weer verder kon zien dan enkel een mislukt examen en heel veel mensen om me heen die het allemaal wél konden. Zodat ik met opgeheven hoofd de sportzaal kon verlaten in plaats van me heel klein en een mislukking te voelen.

En dus heb ik een wolf geschilderd. Om mezelf te herinneren aan waarmee ik mezelf wil voeden. Niet alleen tijdens moeilijke examens, maar elke dag, want dat is waar Goed in mij sterker door wordt, zodat die overtuiging in mij sterk genoeg is als het erop aan komt. Mij helpen gedachtes als: een doel niet behalen is iets anders dan een mislukking zijn als persoon. Ik mag mijn plekje innemen en mooie dingen voor anderen (be)tekenen, en ja, daar hoort af en toe falen bij… Of gewoon kort en krachtig: ik mag er zijn, ik kan dit en af en toe falen is deel van het leven. 

Ik ben benieuwd naar met wat voor gedachtes jij jezelf dagelijks wilt voeden!

“Bewaak je hart beter dan alle andere dingen. Want in je hart is de bron van het leven.”

Spreuken 4:23