‘Waarom vieren we een feestje?’, vroeg muis aan beer.
“Nou”, zei beer, “soms zijn feestjes gepland. En soms ontstaan ze gewoon. En dan weet je niet altijd zo goed wat je viert, maar kun je gewoon vieren dat er een feestje is.”
“O”, zei muis, die het helemaal niet erg vond dat er een feestje was ontstaan. Hij hield wel van lekker eten, lichtjes en muziek. Maar hij was wel een beetje nieuwsgierig hoe dít feestje dan was ontstaan, en vroeg: “Maar hoe kwam dit feestje dan?”
Beer zakte nog wat luier onderuit tegen de boom, dronk het laatste slokje limonade uit de fles en begon te vertellen:
“Er was eens een vrouw die voor haar aquarel-cursus bomen moest schilderen. En dat deed ze. Maar alleen maar bomen vond ze een beetje saai, dus schilderde ze jou en mij erbij. En toen vond ze dat wij dan ook wel een picknick konden houden, gewoon, omdat ze zelf ook van picknicks in het bos op mooie zonnige dagen houdt.
Maar net toen de bomen klaar waren en wij lekker zaten te picknicken kwam haar twee-jarige zoontje, en WHAMMM!"
Beer was ondertussen gaan staan, maakte wilde gebaren, alsof hij met een zwaard een boom doorkliefde, en wees naar de boom rechts van muis.
Muis keek geschrokken naar de boom. Maar die stond daar rustig en stabiel als altijd, en leek helemaal niet op een boom die door een 2-jarig jongetje met een zwaard is doorkliefd.
Beer ging weer zitten en vertelde verder. “Dat jongetje haalde met zijn pen uit, zo, rats, over de boom.”
Muis keek nog eens goed naar de boom, maar hij zag niets wat op een kras leek.
Beer vertelde verder: “Toen stond er een kras op haar tekening. De tranen sprongen in haar ogen, want ze had best wel hard aan deze tekening gewerkt, en zo heel veel tijd om te schilderen heeft ze niet. Of in ieder geval, meestal minder dan ze graag zou willen. En dus baalde ze nogal.
Tot ze bedacht dat je van de krassen op het leven het beste moet maken, en dat daar soms mooie dingen uit voort komen. En dat dat voor deze tekening misschien ook wel geldt.
Met aquarelverf viel er niet zoveel meer te herstellen, net als in het echte leven je gewone strategieën soms niet genoeg zijn. Dan moet je de tijd nemen andere oplossingen te zoeken. Dus dacht ze even na, zocht haar gouden acryl verf op, maakte van de haal van haar zoontje een snoer en schilderde er kleine lichtjes aan.
En daarom, vriendje muis, kunnen wij nu een feestje vieren in plaats van enkel picknicken.”
Muis zuchtte. Vaak zijn krassen heel naar. Maar soms.. kunnen ze veranderen in iets moois, als je het maar wilt zien.
Prachtig, naast schilderen ben ineens ook schrijfster🥰👌
Outlook voor Android downloaden
________________________________
ja, ik hoop nog meer blogs/ verhalen te schrijven in de toekomst 🙂
Fantastisch (groetjes van facebookloze suzanne)
ThanX!!
Briljant!
Rianne jouw aquarel talent groeit en dat verhaal erbij... wat mooi! Ik geniet van jouw werk. Dank je wel ✨
zo leuk om te lezen dat je ervan geniet!!
Wat prachtig, ik geniet van dit feestje. groetjes, Hanneke
heel leuk te lezen, dankjewel!
Wow, ontzettend mooi!!
Een wijze levensles in dit verhaal en een prachtige illustratie!
dankjewel!!
Hoi Rianne,
Zo mooi!
Ik heb zoveel bewondering voor jouw creativiteit en diepgang.
Veel liefs!!!
Lisette
Thanxxxxx
Wauw, wat een mooie vertelling zeg. Leuk dat je het wilt delen.
Wat een prachtige tekening en lief en wijs verhaaltje. Ik zou jouw boek kopen als het bij de boekhandel lag.