Zelfcompassie

oktober 20, 2019

Dit is inmiddels de derde versie van deze afbeelding die ik gemaakt heb. Het is leuk om met verschillende kleuren en helderheden te experimenteren. Maar daarnaast geeft deze afbeelding ook iets weer van wat ik de afgelopen maanden van heel uiteenlopende mensen mocht leren: met vriendelijkheid kijken naar wat (nog) niet zo sterk en stevig is als ik graag zou willen. In mij, maar ook in anderen. 

Een paar maanden terug ben ik met Krav Maga begonnen, waar ik enorm onbekwaam voelde (en ook was :-)). Toen ik daarover klaagde bij Juan, mijn trainer, zei hij niet dat ik het heus wel goed deed, maar dat ik gewoon door moest gaan, onbekwaam zijn hoort bij leren. Mijn onzekerheid en onbekwaamheid mochten er zijn. Evenals een ietwat onhandig uitgevoerde aanval met een (rubberen) mes waardoor het gezicht van mijn tegenstander niet helemaal ongeschonden uit onze strijd kwam. Inmiddels geeft het niet meer als de hele groep lacht omdat ik dóór in plaats van óver een stapel stootkussens heen vlieg, of als ik hartelijk wordt uitgelachen omdat ik niet sterk genoeg ben voor een oefening en plotseling op de grond beland. Dat hoort bij leren. 

In dezelfde tijd dat ik met Krav Maga begon ben ik met een coachingstraject gestart. Hier geen onhandig uitgevoerde mes-aanvallen maar wel veel snot, vlekken en aarzelende woorden, en het mocht er allemaal zijn. Zonder dat Els, mijn coach, met een oordeel kwam. Af en toe nam ze de plek in van die grote vogel die vriendelijk naar het kleine vogeltje keek. Dat hielp om zelf ook meer op die manier naar mezelf te gaan kijken, en om open te zijn over dingen die niet gaan zoals ik zou willen. Zonder het mooier te maken dan het is. Dat aangaan is niet altijd leuk, maar het is mooi om te merken dat met het toelaten van mijn emoties er meer vrijheid in mij komt, en dat ook mijn creativiteit toeneemt. Een tekening als deze was een jaar terug waarschijnlijk niet ontstaan, ik tekende toen vooral na van anderen, terwijl ik deze helemaal zelf heb bedacht. Extra motivatie om een huilbui dan maar voor lief te nemen. 


Ook op mijn werk voelde ik me afgelopen jaar vaak onbekwaam, doordat mijn collega met zwangerschapsverlof ging en ik in de twee dagen dat ik werk en met veel minder ervaring niet alles op kon pakken. Maar ook omdat niet alles zo goed lukte als ik zou willen. Mijn leidinggevende wees me op een bijbeltekst: "Want al valt een rechtvaardige zevenmaal, hij staat weer op”, spreuken 24:16a. Dat was nieuw voor mij, want ik was eerder gewend dat mensen mij erop wezen dat met God alles mogelijk is en het met Zijn kracht zou lukken. En dat het mij niet lukte betekende dus dat ik faalde, was mijn conclusie. De boodschap dat je mag vallen en weer opstaan gaf ruimte voor groei en proberen.

Bij Krav Maga ben ik inmiddels al veel vaker dan 7 keer gevallen, maar ook al veel vaker dan 7 keer opgestaan. Vorige week heb ik mijn eerste examen gehaald. En dan nu… weer verder deze les toepassen. Want hoeveel ik ook geleerd heb, nog steeds niet alles gaat perfect :-). Ook mijn aquarellen niet. Maar ik krijg steeds meer plezier in het proberen, ontdekken en leren, en ik ben dankbaar voor heel veel lieve en mooie mensen om mij heen die me hierbij helpen, voor alle aanmoedigingen en feedback. 

PS Nathan, dankjewel voor je feedback, ik krijg er steeds meer plezier in daarnaar te luisteren in plaats van het gevoel te hebben dat ik me moet verdedigen. Het maakt mijn werk beter en het helpt ook weer op andere gebieden in mijn leven.

5 comments on “Zelfcompassie”

  1. Mooi hoe je kwetsbaar durft te zijn en hierdoor laat zien dat je daardoor sterker wordt. Je bent een prachtig mens en waardevolle collega.

Laat een antwoord achter aan afwaswater Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram